SŁOWIK KRISTIN HANNAH

Słowika chciałam przeczytać już od dłuższego czasu. Pokładałam w nim wielkie nadzieje, w końcu nie bez powodu zasłużył sobie na tyle pochlebnych opinii, prawda? Dlatego tak długo zwlekałam z jego przeczytaniem, nie wiem co ze mną nie tak, ale jeśli bardzo zależy mi na jakiejś książce i nie chcę się zawieść to przekładam nieustannie jej lekturę 'na potem'. Jednakże jakiś czas temu przeczytałam recenzję Marty (blog Marty) i już kilka dni potem 'Słowik' dumnie stał na mojej półce. Najpierw sięgnęła po niego moja mama i była zachwycona. W końcu zdecydowałam się na to ja...

Poznajemy tutaj historię dwóch sióstr; Isabelle i Vianne. Obie różnią się od siebie praktycznie wszystkim. Isabelle to typowa buntowniczka, która chce postawić na swoim, zaś Vianne to przykładna żona i matka, stroniąca od konfliktów, zawsze podążająca za głosem rozsądku.
Kiedy w 1940 roku do Francji wkracza armia niemiecka, każda z nich rozpoczyna walkę - o miłość, bezpieczeństwo, a przede wszystkim o życie.
Nieco porywcza Isabelle wkracza do ruchu oporu nie chcąc pozostawać tylko biernym widzem, kiedy to ludzie i jej ojczyzna legną w gruzach na jej oczach. Nie zważa przy tym na to jak ogromne niebezpieczeństwo ściąga nie tylko na siebie, ale także na całą rodzinę. Jednak w tej całej sytuacji jest druga strona medalu, przecież ktoś musi walczyć... Vianne, którą opuścił zmobilizowany mąż musi sobie radzić sama i ochraniać córeczkę Sophie. W dodatku jest zobligowana przyjąć do swojego domu niemieckiego oficera. Zawsze ostrożna i rozważna Vianne musi coraz częściej podejmować ryzyko, by chronić życie swoje i najbliższych.
Co jakiś czas przewijają się tu rozdziały, kiedy to jedna z sióstr jest już stara i schorowana, a przykre i ciężkie chwile podczas wojny ciągle ją trapią.

Muszę wam się przyznać, że jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka, gdzie akcja rozgrywa się podczas II Wojny Światowej. Zawsze wydawało mi się, że podczas ich lektury będę się nudzić... Nie wiem skąd u mnie to przekonanie, może dlatego, że niezbyt przepadam za lekcjami historii. Nieważne. Teraz jest mi wstyd, że mogłam w ogóle tak pomyśleć.

Od samego początku wciągnęłam się w wir wydarzeń, a kiedy wszystko zaczęło jeszcze bardziej przyspieszać, nie mogłam się wprost oderwać. Przeżywałam wszystko bardzo dotkliwie. Po prostu niesamowicie zżyłam się z bohaterami tej powieści, kibicowałam im, by wszystko skończyło się jak najlepiej. Kiedy oni się śmiali, śmiałam się i ja. Kiedy cierpieli, cierpiałam z nimi. Brak mi słów, by wyrazić to jak bardzo ta książka mną wstrząsnęła. Czasami ciężko jest nam sobie wyobrazić i wczuć się w jakąś sytuację. To takie bardzo ludzkie, jednakże 'Słowik' dał mi możliwość przeniesienia się w sam środek wojny, to było coś niesamowitego i zarazem przerażającego. Przybliżył mi on II Wojnę Światową, ukazał jej realia oraz życie ludzi. Przez to już zawszę będę patrzyła na ten trudny okres trochę inaczej.
Ale wiecie co najbardziej mnie tutaj urzekło? Siła, determinacja i odwaga kobiet. Ile one musiały znieść! To takie piękne i prawdziwe , kiedy matka robi wszystko dla dobra swojego dziecka, nawet kiedy musi się poświecić. Te kobiety od świtu stały w długich kolejkach z nadzieją, że uda im się coś kupić. Prawie zawsze na darmo. Same nie miały co jeść, a oddawały jedzenie swojemu potomstwu. Wyobrażacie sobie to upokorzenie, kiedy pulchny Niemiec obżera się, a Francuzi nie mają co  włożyć do ust? I wiecie co? Mimo tych wszystkich przeciwności, ciągle miały nadzieję na lepsze jutro czy powrót swoich ukochanych mężów do domu. Jestem pod wrażeniem...

Przejdźmy teraz do zakończenia. Jestem osobą, która bardzo rzadko płacze podczas czytania, ale tutaj łzy same napływały mi do oczu. Możecie mi wierzyć, przy Słowiku nie da się nie uronić chociażby jednej łzy. Kiedy przeczytałam ostatnią stronę moje serce rozbiło się na milion małych kawałeczków. Zamknęłam książkę i patrzyłam się tempo w ścianę, mając pustkę w głowie.

'Słowik' to cudowna i pełna emocji powieść. W dodatku inspiracją dla Kristin Hannah, była członkini ruchu oporu Andree de Jongh. Śmiało mogę powiedzieć, że jest to jedna z moich ulubionych książek i na pewno kiedyś do niej wrócę. Pokochałam tutaj każde jedno słowo, a wątki poboczne tylko dopełniły tą historię. Uważam, że powinien przeczytać ją absolutnie każdy.

                                                     ★★★★★★★★★★

 Mam nadzieję, że spodobała wam się recenzja w nieco innej formie :) Koniecznie dajcie znać co myślicie i czy przeczytaliście już Słowika.