DZIEWCZYNA Z DZIELNICY CUDÓW ANETA JADOWSKA

Po 'Dziewczynę z Dzielnicy Cudów' sięgnęłam bardzo spontanicznie. Kilka dni temu zobaczyłam ją na półce w bibliotece i stwierdziłam, że w sumie chętnie ją przeczytam. Fakt, iż  tą książkę napisała polska autorka jeszcze bardziej zachęcił mnie do zapoznania się z nią, ponieważ staram się coraz częściej sięgać po pozycje napisane przez rodzimych pisarzy, do których coraz bardziej się przekonuję.

Wars i Sawa, oto przepełnione tajemnicami i niebezpieczeństwami alternatywne miasta w których żyje Nikita. Dziewczyna, która praktycznie nie pamięta swojego prawdziwego imienia. Pracująca jako Cień w Zakonie, zraniona nie tylko fizycznie ale i psychicznie. Od życia wymaga tylko jednego: za wszelką cenę nie chce stać się jak jej surowa, wręcz nieludzka matka i psychopatyczny ojciec.
Tytułowa Dzielnica Cudów to miejsce, w którym czas stanął w latach 30. XX wieku. Właśnie tutaj zostaje uprowadzona jedna z piosenkarek klubu Pozytywka. Nikita postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Porwanie wydaje się mieć jednak drugie dno. Dziewczynie towarzyszy Robin; partner, który został jej przydzielony przez Matkę, ale kim on właściwie jest?

Aneta Jadowska stworzyła nietuzinkowy, oryginalny świat, który moim zdaniem wyróżnia się na tle innych. Jest on przepełniony magią i niebezpieczeństwami, w którym złe stworzenia czyhają na każdym kroku. Zatrzymany czas w Dzielnicy Cudów jest świetnym pomysłem. To niezwykle fascynujące, że po przekroczeniu granicy można znaleźć się w 'nowym miejscu ' i zaczerpnąć klimatu z dawnych lat. Jednak nie wszystko tutaj jest takie kolorowe i cudowne. W początek książki nie mogłam się wgryźć, ponieważ autorka nie zadbała o to, by wprowadzić nas do niego 'za rękę', lepiej tłumacząc jego mechanizmy działania i funkcjonowania zjawisk czy istot, z którymi czytelnik spotyka się po raz pierwszy. W dodatku nieco gubiłam się, szczególnie na początku, gdyż autorka dość niejasno przenosiła nas pomiędzy wydarzeniami z przeszłości, a teraźniejszością . Wygląda to mniej więcej tak, że w pewnym momencie Nikita przypomina sobie jakąś sytuację, która opisywana jest na kilka stron, po czym od razu 'przechodzi' do tego co jest teraz. Przez to w mojej głowie pojawiał się istny chaos i natłok informacji. Jednakże potem było coraz lepiej. Powoli historia zaczęła mnie pochłaniać, aż od ostatnich stu stron nie mogłam się oderwać. Akcja zdecydowanie nabrała tempa, na wierzch wypływały nowe tajemnice i całość coraz bardziej mi się spodobała.

Główni bohaterowie to zdecydowanie ogromna zaleta tej książki. Nikita to twarda, silna kobieta, która nieco przypomina mi Chyłkę. Wiem, że to może trochę dziwne, ale obie nie znoszą dobrze porażek, są krytyczne w stosunku do siebie, nieufne i dążą po trupach do wyznaczonego sobie celu. Jeśli polubiliście prawniczkę z powieści Mroza, to wydaje mi się, że i Nikita przypadnie wam do gustu.
Do Robina od początku zapałałam wielką sympatią. Jest on prostolinijny, bije od niego szczerość i bezinteresowność. W dodatku okryty jest mgłą tajemniczości, przez co ciekawość w stosunku do jego postaci w moim przypadku znacznie wzrosła. Bardzo podoba mi się to, że relacja pomiędzy tą dwójką to czyste partnerstwo, z zaczątkiem przyjaźni. Jestem niesamowicie ciekawa jak potoczą się losy tych dwojga. Tym bardziej, że zakończenie jest intrygujące i pełne możliwości, które Aneta Jadowska może wykorzystać.

Podsumowując, mimo średniego i chaotycznego wstępu książka jest naprawdę godna uwagi i zachęcam was do sięgnięcia po nią. Naprawdę warto, zwłaszcza dla cudownych bohaterów i pięknych ilustracji, które wspaniale oddają klimat 'Dziewczyny z Dzielnicy Cudów'.

                                ★★★★★★☆☆☆☆

Czytaliście już tą książkę? Jestem bardzo ciekawa jak wam się spodobała.